رسیدن به نتایج مطلوب در رشد ریش و سبیل برای برخی از آقایان ممکن است با چالش هایی همراه باشد که با اصول آرایشی و بهداشتی معمولاً قابل حل نیستند.

علت این مشکلات می‌تواند به وراثت برگردد، زیرا ژن هایی که ممکن است هر نوع رشد ریش را محدود کنند به ارث رسیده باشند، یا به دلیل عوامل دیگر مانند تراکم و ضخامت کم موها. همچنین، بیماری‌های پوستی، استرس یا تأثیرات محیطی می‌توانند باعث شود که رشد موهای ریش یکنواخت نباشد و به جای یک ریش زیبا، موها به صورت پراکنده و ناهمگن ظاهر شوند.

با توجه به این اوضاع، برخی افراد ممکن است با چالش‌هایی روبه‌رو شوند که با راهکارهای تجمیلی و مراقبتی قابل حل نیست. این افراد می‌توانند به دنبال راهکارهایی بگردند که بتوانند این نقاط ضعف را کمکی کنند که موهای ریش آن‌ها به شکلی زیبا و همگن ظاهر شود.

روش‌های کاشت ریش

در عملیات کاشت ریش، دو روش اصلی وجود دارد که یک جراح می‌تواند از آن‌ها استفاده کند:

1. استخراج واحد فولیکولی (FUE):

   در این روش، واحد‌های فولیکولی مو با استفاده از دستگاه میکروپانچ جدا می‌شوند. هر واحد شامل چندین تار مو است که به صورت دسته‌ای کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. این واحدها می‌توانند از یک تار مو تا چندین تار مو را شامل شوند. این روش از برش پوست سر و بخیه کمتری استفاده می‌کند، که باعث کاهش درد می‌شود.

زخم‌های ایجاد شده در این روش بسیار کوچکتر از یک دهم میلی‌متر هستند و بدون خونریزی به سرعت بهبود می‌یابند. همچنین، ادم صورت به طور معمول در بیماران قابل مشاهده نیست و دوره نقاهت نیز کوتاه‌تر است. منطقه دونر (ناحیه دهنده) می‌تواند از پشت سر یا از بدن برداشت شود.

حتی در برخی موارد می‌توان در ناحیه زیر چانه (ریش) از موهای مناسب برای پیوند به نواحی دچار ریزش سکه‌ای استفاده کرد، اما این روش تحت محدودیت تعداد موها قرار دارد.

   معایب این روش عبارتند از:

   - نیاز به کوتاه کردن کامل موها قبل از استخراج، که باعث می‌شود موها بعد از پیوند به شکل غیرطبیعی و نامرتب رشد کنند.

   - احتمال ایجاد اسکار در ناحیه گیرنده.

   - ضخامت متفاوت پوست سر و موها نسبت به پوست صورت و موهای آن، که ممکن است به رشد غیرمنظم موها منجر شود.

پیوند واحد فولیکولی (FUT)

در این روش برداشت، جراح از ناحیه دونر یا دهنده در قسمت بانک مو، که در پشت سر قرار دارد، نواری از پوست سر را بین دو گوش انتخاب و جدا می‌کند.

سپس دو طرف پوست برش خورده با کمک بخیه به یکدیگر پیوند می‌خورند. در مرحله بعد، نوار پوستی زیر میکروسکوپ به قطعات کوچک تقسیم شده و با جداسازی پوست و چربی‌های اطراف فولیکول‌ها، واحدهای مو جدا می‌شوند.

در مقابل به روش قبلی (FUE) که گرافت‌ها بلافاصله بعد از استخراج آماده پیوند هستند، در این روش نیاز به یک زمان اضافی جهت جداسازی واحدهای فولیکولی قبل از آمادگی برای پیوند وجود دارد. این روش ممکن است باعث درد و خونریزی بعد از عمل در ناحیه بخیه شود. همچنین، تورم ممکن است در صورت ایجاد شده و به گاهی این تورم به حدی شدید باشد که باعث متورم شدن پلک‌ها و بسته شدن چشم‌ها گردد.

با اتخاذ برخی اقدامات نظیر خوابیدن با زاویه مناسب، مصرف برخی از داروها و مواد غذایی که اثرات ضد ادم دارند (مانند آناناس)، می‌توان عوارض را کاهش داد. با این حال، دوره نقاهت در این روش معمولاً طولانی‌تر از روش FUE است.

در حالی که هر دو روش FUE و FUT قابلیت تولید ریش با ظاهر طبیعی را دارند، معمولاً ریش‌های حاصل از روش FUT پرتر و پرحجم‌تر به نظر می‌آیند. دلیل این امر این است که هنگامی که یک نوار از پوست برداشته می‌شود (FUT)، تعداد بیشتری از فولیکول‌های مو به دست می‌آید. بنابراین، اگر هدف شما داشتن ریش پرپشت‌تر است، روش FUT را در نظر بگیرید.

در نهایت، برای تصمیم‌گیری مناسب میان FUE و FUT و همچنین تشخیص اینکه آیا شما کاندید مناسبی برای جراحی پیوند ریش هستید یا خیر، بهتر است به مشاوره و ویزیت یک متخصص پوست و موی مجرب مراجعه کنید. این متخصص می‌تواند با توجه به نیازهای شما، بهترین نوع پروسیجر را انتخاب و اجرا کند.

خواهشمند است به یاد داشته باشید که چه انتخابی هم FUE و هم FUT، اولین مرحله تراشیدن ناحیه برداشت روی سر شما است. این اقدام، به جراح امکان مشاهده و دسترسی بهتری به فولیکول‌های مو را می‌دهد. پیش از شروع به برداشت یا کاشت، یک بی‌حس کننده موضعی به ناحیه برداشت تزریق می‌شود تا شما از هیچ گونه درد یا احساس ناراحتی جلوگیری شود.

برای بهبودی پس از جراحی کاشت ریش، زمان متفاوتی لازم است که بسته به نوع روش انتخابی شما، ممکن است از یک تا چند روز تغییر کند. در اطراف هر فولیکول موی تازه کاشته شده، ممکن است پوسته‌های ریز ایجاد شود که باید طی چند روز به طور طبیعی ریخته شوند.

بدون توجه به نوع عمل انجام شده، معمولاً موهای پیوند شده پس از گذشت یک ماه، شروع به ریزش مو می‌کنند. این اتفاق به دلیل ورود آنها به فاز استراحت در چرخه فولیکولی مو است و سپس در مدت 3 یا 4 ماه بعد، فولیکول‌های مو پیوند شده باید به طور مستقر در جای خود باشند و رشد داشته باشند.

اگر پس از گذشت 8 یا 9 ماه از عمل، ریش کامل و سالمی داشته باشید، می‌توانید به موفقیت عمل خود اطمینان حاصل کنید. با این حال، به یاد داشته باشید که چرخه رشد موهای دونر که از پوست سر گرفته شده است با موهای ریش متفاوت است. بنابراین، برای حفظ ظاهر مرتب و طبیعی بودن، نیاز به اصلاح منظم آنها دارید.

در صورتی که نیاز به راهنمایی و یا مشاوره دارید با کارشناسان مرکز تخصصی زیبایی راوک در تماس باشید.