هایپرپیگمانتاسیون پس از التهاب (PIH)
هایپرپیگمانتاسیون پس از التهاب (PIH)، که به عنوان ملانوز بعد از التهاب نیز شناخته می شود، به تیره شدن پوست در محل یک التهاب قبلی مانند سوختگی، جوش یا جراحت اشاره دارد. این تیرگی به دلیل افزایش تولید ملانین، رنگدانه طبیعی پوست، در پاسخ به التهاب ایجاد می شود.
نکات مهم در مورد PIH:
- مشکل زیبایی: PIH عمدتاً یک مشکل زیبایی است و به جز تیرگی پوست، مشکل دیگری برای سلامتی ایجاد نمی کند.
- غیرقابل پیش بینی: میزان و شدت PIH در افراد مختلف متفاوت است و پیش بینی آن دشوار است.
- طبیعی و موقتی: در بیشتر موارد، PIH به طور طبیعی و با گذشت زمان (معمولاً چند ماه تا چند سال) از بین می رود.
- درمان: در صورت تمایل به سریعتر شدن روند بهبودی یا کاهش تیرگی می توان از روش های درمانی مختلفی مانند داروهای موضعی، لیزر درمانی و ... استفاده کرد.
شیوع هایپرپیگمانتاسیون
عوامل موثر بر شیوع:
- رنگ پوست: افراد با پوست تیره تر (طبقه بندی فیتزپاتریک III تا VI) بیشتر در معرض ابتلا به هایپرپیگمانتاسیون هستند.
- قرار گرفتن در معرض نور خورشید: اشعه UV خورشید می تواند تولید ملانین را تحریک کرده و هایپرپیگمانتاسیون را بدتر کند.
- ژنتیک: سابقه خانوادگی هایپرپیگمانتاسیون می تواند احتمال ابتلا به آن را افزایش دهد.
- جنسیت: شواهد قطعی در مورد اینکه آیا هایپرپیگمانتاسیون در مردان شایع تر است یا زنان وجود ندارد.
- سن: هایپرپیگمانتاسیون می تواند با افزایش سن شایع تر شود.
- شرایط پزشکی: برخی از شرایط پزشکی مانند بیماری آدیسون و بیماری تیروئید می توانند خطر ابتلا به هایپرپیگمانتاسیون را افزایش دهند.
- داروها: مصرف برخی از داروها مانند قرص های ضد بارداری و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می تواند خطر ابتلا به هایپرپیگمانتاسیون را افزایش دهد.
هایپرپیگمانتاسیون: علل و مکانیسم ها
هایپرپیگمانتاسیون یا افزایش رنگدانه پوست، مشکلی شایع است که می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. این دلایل را می توان به دو دسته کلی درونی و بیرونی تقسیم کرد:
عوامل درونی:
- بیماری های پوستی: آکنه، اگزما، پسوریازیس و ...
- اختلالات هورمونی: بارداری، یائسگی، بیماری تیروئید و ...
- مصرف دارو: برخی از داروها مانند قرص های ضد بارداری و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
عوامل بیرونی:
- قرار گرفتن در معرض نور خورشید: اشعه UV خورشید می تواند تولید ملانین را تحریک کند.
- جراحت: سوختگی، زخم، تاول و ...
- عفونت: عفونت های پوستی
- داروهای موضعی: برخی از داروهای موضعی مانند هیدروکینون می توانند باعث هایپرپیگمانتاسیون شوند.
مکانیسم های ایجاد هایپرپیگمانتاسیون:
هایپرپیگمانتاسیون به دلیل افزایش تولید ملانین در سلول های ملانوسیت و انتقال آن به سلول های دیگر در پوست ایجاد می شود.
- افزایش تولید ملانین: عوامل مختلفی می توانند باعث افزایش تولید ملانین شوند، از جمله التهاب، نور خورشید و برخی از داروها.
- انتقال ملانین: ملانین توسط سلول های ملانوسیت به سلول های کراتینوسیت در لایه بیرونی پوست منتقل می شود.
- ملانوفاژ: ماکروفاژها ملانین آزاد شده را در لایه درم می بلعند و می توانند برای مدت طولانی در آنجا باقی بمانند.
افزایش ابتلا در افراد با پوست تیره:
افراد با پوست تیره ملانین بیشتری در پوست خود دارند و به همین دلیل بیشتر در معرض ابتلا به هایپرپیگمانتاسیون هستند.
هایپرپیگمانتاسیون پوست (تظاهرات بالینی)
PIH:
- لکه های پوستی (کمتر از 0.5 سانتی متر) با مرزهای مشخص یا نامشخص
- رنگ: قهوه ای، خاکستری تیره یا آبی (بسته به عمق ملانین)
- محل: شایع تر در صورت، سینه و کمر
- تشخیص: بالینی (معمولاً بدون نیاز به نمونه برداری)
- سابقه التهاب (سوختگی، تاول، جوش) می تواند به تشخیص کمک کند
هایپرپیگمنتیشن جای جوش:
- ناشی از عفونت باکتری P.Acne در منافذ پوست
- التهاب ناشی از جوش های کیستیک و شدید می تواند باعث PIH شود
نکات مهم:
- PIH یک مشکل زیبایی است و به سلامتی آسیب نمی رساند.
- PIH معمولاً به طور طبیعی و با گذشت زمان از بین می رود.
- درمان های مختلفی برای PIH مانند داروهای موضعی، لیزر درمانی و ... وجود دارد.
- برای تشخیص و درمان PIH به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.
درمان هایپرپیگمانتاسیون
درمان هایپرپیگمانتاسیون به دو مرحله اصلی تقسیم می شود:
مرحله اول: پیشگیری از تشدید
- محافظت از نور خورشید: استفاده از ضد آفتاب و لباس های پوشیده ضروری است.
- حذف عوامل تشدید کننده: درمان آکنه، خودداری از خاراندن لکه ها، پرهیز از داروهای تشدید کننده
مرحله دوم: از بین بردن ملانین
- درمان با RF فرکشنال: برای هایپرپیگمانتاسیون در عمق 1-2 میلی متری موثر است.
در صورتی که نیاز به راهنمایی و یا مشاوره دارید با کارشناسان مرکز تخصصی زیبایی راوک در تماس باشید.
0 نظر