انواع موها:
۱- موهای لانگو (Lango Hairs):
این موها در دوره جنینی شکل می‌گیرند و بیشتر ظریف هستند و خود رنگ ندارند. از اواخر دوران جنینی شروع به رشد کرده و چندین هفته پس از تولد به موهای ولوس و ترمینال تبدیل می‌شوند.
۲- موهای ولوس (Vellus Hairs):
این موها نازک و ظریف هستند و اغلب در مناطقی مانند زیر بغل، نواحی تناسلی و ریش به وجود می‌آیند. در دوران بلوغ با تحریک هورمون‌ها، موهای ولوس به مرور زمان به موهای ترمینال تبدیل می‌شوند.
۳- موهای ترمینال (Terminal Hairs):
این موها ضخیم و دارای رنگدانه هستند. در مناطقی مانند سر، مژه، ابروها، ریش و نواحی تناسلی قرار دارند. این موها پس از دوران بلوغ به شکل کامل رشد پیدا می‌کنند.
چرخه رشد مو دارای سه مرحله است:
1. آناژن (Anagen): این مرحله تقریباً سه سال طول می‌کشد، در آن موها به فعالیت رشدی خود ادامه می‌دهند، و بیش از ۹۰ درصد موها در این مرحله قرار دارند.
2. کاتاژن (Catagen): این مرحله حدود سه هفته زمان می‌برد و در آن یک سوم پایینی موها از بین می‌روند. تنها یک درصد موها در این فاز قرار دارند.
3. تلوژن (Telogen): این مرحله حدود سه ماه تا یکسال طول می‌کشد و در طول آن، موها ریزش پیدا کرده و جای آن‌ها موهای جدیدی در مرحله آناژن رشد می‌کنند. در این مرحله، ۹ درصد موها قرار دارند.
با توجه به تعداد موهای سر و مشخصات مراحل چرخه رشد، روزانه حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ مو به طور طبیعی از دست می‌روند.
علل افزایش ریزش مو گوناگون هستند:
1. ریزش مو نوزادی (طبیعی است): ریزش موی نوزادان پس از تولد به عنوان یک پدیده طبیعی محسوب می‌شود.
2. ریزش مو پس از زایمان (طبیعی است): تغییرات هورمونی پس از زایمان می‌تواند منجر به ریزش موی طبیعی شود.
3. پس از تب‌های بالا (مانند مالاریا): برخی بیماری‌ها و تب‌های شدید می‌توانند به ریزش مو منجر شوند.
4. عفونت‌های شدید: برخی عفونت‌های سطحی یا عمیق موجب ریزش مو می‌شوند.
5. بیماری‌های مزمن شدید (مانند لوپوس و ایدز، ام‌اس و…): برخی بیماری‌های مزمن می‌توانند به عنوان علتی برای ریزش مو ایفای نقش کنند.
6. استرس‌های روانی طولانی و شدید: استرس‌های ناشی از عوامل روانی می‌توانند تأثیرگذار بر ریزش مو باشند.
7. پس از جراحی: عوارض پس از عمل جراحی ممکن است به موجب ریزش مو شوند.
8. کم خونی، خونریزی و کمبود آهن: کمبود عناصر غذایی و اقداماتی مانند خونریزی می‌توانند علت ریزش مو باشند.
9. هیپوتیروئیدی و هایپرتیروئیدی: عوارض برخی مشکلات تیروئید ممکن است به ریزش مو منجر شوند.
10. سوء تغذیه یا رژیم‌های غذایی سخت: تغذیه نامناسب و رژیم‌های غذایی کمبودی می‌توانند به ریزش مو ارتباط داشته باشند.
11. مصرف برخی داروها: برخی داروها ممکن است اثرات جانبی نظیر ریزش مو داشته باشند.
12. استفاده بیش از حد از مواد حالت‌دهنده: مصرف زیاد محصولات مو و مواد حالت‌دهنده می‌تواند به ریزش مو منجر شود.
13. ارث و ژنتیک: عوامل ژنتیک و ارث ممکن است نقشی در وضعیت موها داشته باشند.
14. سندرم تخمدان
پلی کیستیک (PCOS): این سندرم ممکن است با ریزش مو همراه باشد.
15. سیگار، قلیان و مواد مخدر: مصرف مواد مخدر و تداخل با سیگار و قلیان نیز می‌تواند ریزش مو را افزایش دهد.
16. ریزش مو پس از کاشت مو: پس از عمل کاشت مو، ممکن است موجب ریزش مو شود.
17. ریزش مو متعاقب ابتلا به کرونا: برخی افراد پس از ابتلا به کووید-۱۹ با مشکل ریزش مو مواجه شده‌اند.
18. لیزر: استفاده از لیزر در برخی موارد ممکن است به عنوان عاملی برای ریزش مو اشاره شود.
0 نظر